Na murach obronnych

Long time no see ~

Moi drodzy, jak widać wróciłam do Was z krótkim oneshotem. Nie mogę obiecać, że w najbliższym czasie pojawi się coś więcej. Póki co, oddaję w wasze ręce ten krótki tekścik. Wasze komentarze i wiadomości rozgrzewają moje serduszko jak zawsze. Baaaardzo mi miło kiedy widzę, że nadal ktoś tu zagląda, czyta i czeka na kolejne rozdziały. Niedawno jeden z Was drodzy czytelnicy, zostawił komentarz, co zmotywowało mnie, aby napisać dla Was małego oneshota. Miłego dnia <3 

~ Aoi

Sasuke ziewnął przeciągle rzucając spojrzenie w stronę ciemniejącego nieba. Na horyzoncie cienie przeciwników szykujących się do walki psuły idealny widok zachodzącego słońca. Zerknął w dół, gdzie jego towarzysze broni także szykowali się na najgorsze. Całonocna walka nie należała do najlepszych rozwiązań szczególnie, gdy nie każdy mógł pochwalić się umiejętnością widzenia w ciemności jak on czy Naruto. Wiatr zmierzwił czarne włosy na czole mężczyzny, a kiedy przymknął oczy na krótką chwilę rozkoszując się spokojem chwili, blondyn pojawił się tuż przy nim. Naruto z poważną miną usiadł obok Sasuke.

Pomarańczowy płomyczek XVI

Hejo! 

Jak na razie ten jeden raz w tygodniu wstawiania nowego rozdziału wypada w sobotę. Oby tak dalej!

Naruto przeskakiwał po dwa schodki pędząc na dach. Kiedy zobaczył scenę rozgrywająca się na jego oczach zamarł na dłuższy czas, może na kilka minut, nie sposób ocenić. 

Pomarańczowy płomyczek XV

Hejo!

Jak się macie? Co u Was słychać?

Dużo czasu zajęło mi napisanie piętnastego rozdziału, prawda? Myślę, że o wiele za długo. Dlatego teraz opowiem Wam coś o Pomarańczowym Płomyczku. Jest to pierwsze opowiadanie SasuNaru, które zaczęłam pisać. Od tego momentu do teraz koncepcje zmieniłam już kilka razy, choć mam nadzieję, że tego nie widać. Uznałam, że najwyższy czas pozwolić Płomyczkowi  na regularną kontynuację, nie chciałabym w nieskończoność zostawiać tej historii pod znakiem zapytania. Z tego względu w najbliższym czasie skupię się wyłącznie na Płomyczku. A Wy, na które opowiadanie najbardziej czekacie? 😸

Nie przedłużając, zapraszam na kolejny rozdział!

~Aoi~

Pomarańczowy Płomyczek XIV

Chłopcy dłuższą chwilę wpatrywali się w siebie, póki Naruto nie odwrócił gwałtownie głowy. Nie chciał by Sasuke tak długo widział jego lisie oczy. Za każdym razem gdy nadużywał mocy aż do momentu utraty przytomności, po przebudzeniu miał lisie oczy: czerwone tęczówki i pionowe źrenice oraz wyraźniejsze blizny na policzkach. Czasami zostawały też długie czarne paznokcie, przypominające pazury, u dłoni. Bał się tego, co pomyśli o nim Sasuke. W końcu ma w sobie demona, z którym dzieli umysł. Przyjaciel powinien wiedzieć o demonie, ale zapewne nie wie, że są połączeni z Naruto. 

Pomarańczowy Płomyczek XIII

Hejo, 

Przed Wami Płomyczek XIII. Myślę, że najbliższym czasie pojawi się kilka kolejnych części. ;)

~Aoi~

Sasuke mocno uderzył w dach padając z głuchym stuknięciem. Naruto wykręcił mu rękę i z zadowoleniem na twarzy czekał na odpowiedź na zadane pytanie. 

Autostopowicz 5

Witajcie!

Baardzo przepraszam za tę długą przerwę. Sesja pochłonęła znacznie więcej czasu niż planowałam, później wyjazd, choroba i moje urodziny (wczoraj? :D)... Eh, tyle rzeczy na drodze regularnego pisania! Ale teraz jak to wszystko już za mną (sesja zdana i chyba wyzdrowiałam, urodziny przeżyłam 😂) mam nadzieję, że szybko wrócę do poprzedniego rytmu i rozdziały nadal będą pojawiały się w soboty o 20.

Dodatkowo mam smutne wieści: w marcu google + zostanie usunięte, a co za tym idzie wszystkie komentarze dodane za pomocą konta google + (moje odpowiedzi na nie chyba również) znikną z bloga gdyż nie mogą zostać przeniesione do bloggera. 

Jak mijają Wam ferie (jeśli je macie) lub inne wolne?

~Aoi ~

 

Autostopowicz 4

Hejo :D

Autostopowicz 3 już na Was czeka. Myślę, że kolejny rozdział to będzie Książę. Od dawna go nie było. ;)
Miłego dnia!

Kiedy Sasuke tak jechał wpatrując się w ciągle uciekającą drogę, naszła go pewna myśl, pewna ochota. Wiedział, że to tylko i włącznie jego kaprys, wyobraźnia, której nie może puścić swobodnie, jednak… Chciał coś sprawdzić, przetestować. Nie wiedział czy znajdzie w sobie wystarczająco dużo odwagi. W gruncie rzeczy pierwszy raz w życiu odczuwał niepewność tak często, jak teraz.